kağıttan gemiler yapardık çocukken...deniz yoktu yaşadığımız yerde...içine umutlarımızı hayallerimizi yüklerdik bırakırdık akar suya......büyüdüğümüzde gerçek olsun diye....biz büyüdük akar sulara bıraktığımız o kağıttan gemi almış dalgalar parçalamış onu..tıpkı hayallerimiz gibi...tıpkı biten umutlarımız parçalanmış kalbimiz gibi...ne güzeldi oysa gemi..beyaz saf ve tertemiz hayallerle yüklüidi.......yapsam eski tahtalardan yeni bir iskele....yanaşır mı acaba o küçük kağıt gemi yeniden yıkılmış hayallerimi toplayıp.iskelem.......E.........NZR
Gecenin hüznü çöker sessizce kalbe....aklına. gelir birden kimseler. İçinde kimsesiz olduğum.....nedensizce sızlatır. Kalabalıklar. İçinde. Yalnızlığım.....nzr
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
