Siyah İnci Şiiri - Hatice Kürklü

Süzülürken körfezin mavi sularında teknesi
Dolunayın altında o göz alıcı güzelliği seyretti
Bahçesinde ki salkım söğüt ağaçları
Renk renk çiçekleriyle aşı boyalı konağın
Yıllar önce sahipliğini yaptığı Güvercin hanımı
Ah çekerek inlercesine yâd etti

Geçmiş yılların hüznüyle
Kahve ve nargilenin acı buruk tadına
Yaz akşamlarında yapılan fasıllara
Havada ki turunç kokusuna
O eşsiz güzelliğe merhaba diye fısıldadı
Gözleri buğulandı

Engin denizlerin derinliklerinden
Elleriyle çıkardığı siyah inci
Tüm ihtişamıyla güzeller güzelinin
Gerdanını süslemişti yıllar boyu
Ahşap sundurmanın kenarında
El ele göz göze geçirilen geceler ah o geceler
Bir denize birde lâvantin kokulusuna âşıktı
Hemen her gün gelmek istemiş
Gelememişti
Aslında her an orada olduğunu duyumsuyor
Ellerini o küçücük ayaklarının beyazlığını
Dökülmüş yapraklar arasında
Kayar gibi yürüyüşünü
Göz alıcı kızıl saçlarını
Bir köşede eskimiş sallanan koltuğunu
Görüntüsünü belleğinde çizimi tamamlıyor
Derin bir iç çekiyor özlemle
Son günlerde ki solgun yüzü
Mor menekşeyi andıran gözleri
Nasılda mahzundu…
Önceleri tek tük
Sonra birbiri ardına gelen acıları hatırladı

Gözleri alev alev yandı
Sanki gözlerinde yangın başlıyordu
Aniden rüzgar esti poyraz mı lodos mu?
Güney batıdan esiyordu
Galiba lodos
Gözleri yaşlı lodos…

H.Kürklü