Siyah Günler Şiiri - Binnur Doğan 2

SİYAH GÜNLER

Eflatun bir akşamın maviye çalan geceye
Peşkeş çektiği yalnızlığımın
Gölgeler arasında kayboluşu
Dört duvara yakarışı var yüreğimde...

Bilmezsin sen sevildiğini hissetmediğin de
Yolların nasıl çıkmaza düştüğünü
Günün nasıl karanlığa boğulduğunu...
Muamma da kalmanın;
Ölüp ölüp dirilmek olduğunu da bilmediğin gibi...

Her şeyim ol asla pişmanlığım olma!
Ne deyim ki işte o zaman;
Bir çiğ tanesi olup toprağa karışır
Olurum; vicdan azabın

Gecenin kızıllığında yankı bulan;
Hadsiz bir gülüşün,
İntikam dolu entrikasıydı sanki;
Yaşadığım hayat, sevdan bulana kadar

Şimdilerde kan revanım yokluğunda
Özlemek var mı senin de solun da?
Ölmek düştü ya sensizlikle canıma
Siyahtan da siyah artık günlerim

Binnur DOĞAN