Siyah Gülümseyen Kadın Şiiri - Nurten Tarım

Sen gölgelerin kadını
Siyah gülümseyen kadın
İçinde gözyaşı
Kendine gecikmiş
Belki de
Harcanmış hayat hesabı
Bakışları son giyim!

Diline dolanır
Ömür ödenmiş
Avucunda dua
Sen gölgelerin kadını
Son durak ilk şiir gibi
Acımasız hayatın
Uzak bakış yolcusu!

Kadranı şimşek
Güneş altında gölge
Meçhul gecikmeler
Vurur bir daha vurur
Sevgi dolu kalplere!

Saklanır ardıma
Feryadı heyhat
Yankısı sokaklarda
Sen,ben,o
Esvabı örtülmüş kelimeler!

Islak gecemin kaçak düşü
Sen hüznün gölgesi
Sen yastık kıyısına kaçan
Siyah ötesi uyanış
Gözlerimin fal fanusu
Bir kahve bin niyaz
Her biri gecede bir kopuş!

Beynimin gölgesi
Çatısız hayallerin kadını
İmkansızlığımda
Şiirimin çıkmaz sokağı
Anlatamaz
Derdinde bin bir lügat
Acıtır firari bir bakış
Dilinde nöbetçi yağmurlar!

Hünerinde koşsa da adımları
Gülmesine düşer bir siyah
Hele de efkarında coşar
Sevmeden sevişen renkler!

Sen gölgelerin kadını
Siyah gülümseyen kadın
Elimi tutan bakışında izin
Ardında
Sevdaya açılan resmin
Hangi rengi alsam sen
Söyle bana
Siyah gülümseyen kadın
Hangi renk aldattı seni?