Dert ortağı sabahlarım,penceremde umutlarım.
Bir bilmecem var, ama bilmeye halin yok.
Tepemde duran simsiyah ay, derdim çok.
Büyütmeye kıyamadığım siyah güller.
Aşktan derler buna acınası kader.
Sırtımda biriktirdiğim gam keder.
Ne çok özlemişiz yalnızlığı meğer.
Penceremde ağlayan siyah güller.
Kayıt Tarihi : 20.3.2017 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sonbahar ayrılıkla geldi bir sabah , penceremde siyah güller. Ay doğdu rengim siyah. Ben öldüm kefen beyaz.
![Deniz Bora Koçak](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/20/siyah-guller-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!