Siyah Güller Şiiri - Bahri Yıldırım

SİYAH GÜLLER

Anlamadım şu feleğin işinden
Coşku benim kuşku benim al benim
Seni bile çalıp gitti düşümden
Kahve benim, fincan benim, fal benim
-
Üstüne yürürken kötünün her an
Yok isen yürekte yüreğim viran
Sevgisiz döner mi bu güzel devran
Yolcu benim, yollar benim, yol benim
-
Ben kime kızayım bilemedim hiç
Senden ayrı iken gülemedim hiç
Gözyaşımı sensiz silemedim hiç
Perde benim, mızrap benim, tel benim
-
Kader imiş bize oyun oynayan
Özlemin özüymüş aşkta kaynayan
Sevdiğim olmasın her dem ağlayan
Bağcı benim, bağban benim,gül benim
-
Bir sevda uğruna çektiğim çile
Adını kazıdı yüreğe dile
Sen varsan sarıldım dikene bile
Güller benim, diken benim, el benim

Her zaman böyleydi sensiz hallerim
Sanki zulüm idi sensiz yıllarım
Yokluğunda yana düştü kollarım
Yaşam benim, ölüm benim, sal benim

Can senin uğrunda yansa kavrulsa
Yürekten yüreğe külü savrulsa
Dosteli yenilse, boyu devrilse
Gövde benim, ayak benim, kol benim

Ben iyi anlarım aşkın dilinden
Umutlar alırım seher yelinden
Canına can bulsan şu Dosteli ‘nden
Dere benim, ırmak benim,sel benim