Siyah Gül Şiiri - Mehmet Osman Erol Ünal

Siyah açar benim gülüm
Toprak, aynı toprak
Ana gibi, yâr gibi...
Siyah kaderim, gül alınyazım...
Zordur çoğu kere gerçeği anlamak
Yaprak gibi... hâr gibi...

Siyah açar benim gülüm
Hava, aynı hava...
Can gibi, cânân gibi...
Siyah umutlarım, gül sevdiklerim...
Kime nasibdir,
Ana kucağında yeniden doğmak
Çiçek gibi, dal gibi...

Siyah açar benim gülüm
Su, aynı su...
Temiz ve berrak...
Güneş gibi, ay gibi...
Siyah rüyâlarım, gül gözyaşım...
Mümkün mü geceyi gündüz saymak
Ağu gibi, bal gibi...

Siyah açar benim gülüm
Siyah, simsiyah...
Hava aynı hava...
Su, aynı su...
Toprak, aynı toprak...

Duyar mı siyah gül - haykırsam
Anlar mı siyah gül - anlatsam
Ağlar mı siyah gül - ağlasam...

(İstanbul, 6 Ağustos 1999)

..