Siyah Gül Şiiri - Resul Aslan

Beyaz mermer ve siyah gül esir alır
Kasırgalara dayanan kanatlarım kırık
Vadileri dolduran gür sesim kısık
Neşe saçan gülüşümü bitirdi hıçkırık
Beyaz mermer ve siyah gül esir alır
Ben siyaha düşmandım
Siyah giyene uzaktan bakardım
Siyahlar içindeki kadını kadın saymazdım
Elleri eldivenli, yüzü peçeli bir kadın
Bir renk tarafından esir alınmış kadın
Tüm bunları tuhaf bulur, yargılardım
Siyaha bürünmüş bir tapınağın etrafında
Beyaz mermerlerin soğuk kucağında
Karanlık gecenin aydınlık yıldızlarında
Dansını gördüm beyaz ile siyahın
Birbirini tamamladığını gördüm zıtlıkların
Beyaz mermer ve siyah gül esir alır
Düşünceler ardı ardına yığılır
Kara çarşaf örtüsünü kaldırır
Elleri siyaha saklıdır
Bir ay parçası çıkar siyahların içinden
Siyah bir gül beyaz tohumlar saçar
Eldivenleri beyaz ellerini doğurur
Ruhum ellerindeki ışığı soğurur
Siyahlar içindeki kadın beyazlar
Dilim tutulur, gözüm seğirir
Gönlüm donar, kalbim yanar
Önce siyaha kör oldum
Şimdi de beyaza kör oldum
Aldı derin bir yakaza, rüya mıdır?
Gerçek midir, tüm bu çıplak güzellik nedir?
Siyaha bürünen beyaz güzellik kimdir?
Soramadım, soramam
Ben siyaha düşmandım
Beyaza aşık
Siyah içindeki beyaza değildir gönlüm alışık
Bir tuhaf bilmece
Zihnim allak bullak
Kalbim tepe taklak
Siyah gül ve beyaz mermer esir alır
Benliğim renkler savaşında şaşar kalır

Resul Aslan

#kültür #sanat #yazar #şiir #şiirheryerde #şiirsokakta #edebiyat #kimsesizbulut #resulaslan #okumahalleri #gokyuzusiirplatformu #izmir #istanbul #söz #atillailhan #orhanveli #cemalsüreya #turgutuyar #murathanmungan #cahitzarifoğlu