Seni yaşadım yıllardan sonra mum ışığında,
Dökemedim kalemin ucuna anılarımı toz tutmuş kâğıtlarıma;
Kıramadım geçmişe vurulmuş mühürlü kilidin kapısını hiç aralamadım;
Ta ki! o güne kadar oysa, yüreğimden atmıştım seni yoktun, bende…
Canım yanmıyordu, her gün yeni aşklara yelken açıyordum
Kimine göre günümü gün ediyordum;
Kimine göre intikam alıyor,
Kimine göre ise kendimi kandırıyordum.
Kimine göre masum melek;
Kimine göre duygusuz bir şeytandım!
Aldırmıyordum, yakmıyordu sözler canımı,
İçten içe zehirledin kimse sormadı sebeplerini;
Tek sen değildin yok eden, sonunda mazide kaldı
O masum bebek yok artık…
12 YIL önce seninle başladı ve bitmek bilmedi hikâyem;
Kor ateştin, tekrar canlandın savrulmuş bitmiş, ruhumda….
Baktığım gözlerde, deniz mavisi gözlerini gördüm!
Gezdiğim her yerde, dokunduğum her beden sen vardın;
Yeter dedim! ve kan revan içinde kaldı bedenim…
Gözyaşlarım yerine kan akmasına rağmen, yıllara mal olmuş bir aşktın sen!
Devrimdin; yaşanmamış, olgunlaşmamış bedenimi saran bir ruhtun!
Tuttuğum sarıldığım tenlerde konunu aradım;
Seni görmeyi çok istedim; TAM 8 YIL ÖNCE gittin!
Senden sonra gelenlerde tutmadı elimi;
Silen olmadı gözyaşlarımı, onlarda yaktı canımı;
Alacak bir şey yoktu tek, tek gittiler ömrümden,
Sende kaldı her şeyim, MAZİM-UMUTLARIM- DUYGULARIM;
Onlara kalan sadece; duyduğum
ÖFKE- NEFRET-HIRÇINLIĞIM- SAHTE BİR BEN!
Yoktu ki duruluğum; diyorum ya, yaram derindir! Benim
Kalmadı ki o siyah gül;
Toprağım, güneşim, suyumdun, sende büyüdüm sende soldum;
Ve bir daha hiç açmadım, gelecek baharlarımı göremedim! Başaramadım;
En acı olan neydi biliyor musun?
Onca nefrete rağmen ben yinede;
SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVDİM…
(deniz gözlüm) tarih/(22.12.1995) -(16:25)
Derya PenbeKayıt Tarihi : 27.5.2007 04:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsan yaşadıklarını gerçekten kâğıda aktaramıyormuş... Ben bu gece bunu yaşadım, onu size anlatmayı istedim, ama olmadı ne yazacağımı bile bilmiyorum. Sadece 13yıl bu sayfalara özet halinde dahi sığmayacağını anladım… Ve tozlu sandığı hiç aralamadan, yeniden yerine kaldırıyorum; tek bir örnek sadece aynı şehirde ve aynı semtte yaşıyoruz ve ben tam 10 yıla yakındır, ne ölüsünden nede dirisinden haber alıyorum; aynı semtte yaşayan iki yabancıyız biz buna kesinlikle aile sebep değil buna tek sebep benim ona olan nefretim ve asla affedemem geç kalınmış bir zaman, olmasına rağmen bitmiş bir hikâye olsa unutmak diye bir şey olmadığını anlıyorsunuz zamanla ve onuna aynı şehirde aynı semtte onu yok saymayı öğreniyorsunuz ve ben bu yıllar için de bir kez dahi ne bir ortak arkadaşlarımızla görüştüm neden karşı karşıya geldim; maziler kağıda dökülmüyor nede yaşananların anlatımı olmuyor
Bursa / Mustafakemalpaşa'dan selam, dua, hürmet ve muhabbetler. - UĞUR BENEK
Sevgiyle kalın
Mehmet Ali Şahin
YÜREĞİNİZE SAĞLIK.
SAYGILARIMLA
TÜM YORUMLAR (7)