Siyah Gözlü Meleğim... Şiiri - Ferhat Manav

Gecenin karanlığında, gözlerin ışık olur yoluma
Yüreğin yüreğimin içinde ısıtıyor bedenimi.
Ellerin avuçlarımda, saçların omuzlarımda, en önemlisi sen yanımdasın siyahlı gözlü meleğim…

Söyledğin bütün yalanları unutur yüreğim.
Yeterki seni seviyorum de.
Öylesine kutsal bir sözcük kapatabilir çünkü derin yaralarımı…

Gel şimdi.
Yüreğini al gel yüreğime.
Güzel gözlerinle bak gözlerime.
Büyüle beni…

Sen iste; sarılar mavi, kırmızlar beyaz, beyazlar siyah olsun.
Sen işte; ellerin ellerimde, sevgimiz kalbimizde kalsın
Sen iste; dikenler gül, kaktüsler papatya, kardelenler ölümsüz olsun.
Sen işte; masallar gerçek, gerçekler sonsuz kalsın.

Şimdi susuyorum senin için.
Susuyorum ki üzülme,
Üzülmeki ağlama.
Akan gözyaşlarına dayanamam çünkü sevgilim

Gel de sen güzelim dağları deler, denizleri aşar gelirim.
O tertemiz yüreğine huzur bulmaya gelirim.
Yaz yağmurları ıslatsada ikimizi,
Durmadan yürümeye devam edelim…