Siyah Geceler Şiiri - Gül Doğan

yokluğunda kimseyi benzetemedim sana..
kimse senin gibi gülmüyordu
kimse sen gibi bakmadı bana
aslında bakanı dahi görmedim
gördüklerim neydi?
bildiklerimi de unutmuşum
karlı bir kış günüydü hatırımda kalan
hava soğuk muydu hatırlamıyorum
bir tek sen vardın sanki
gözlerim mi başkasını görmüyordu yoksa
sen geldiğinde kelimelerim anlamsız
hislerim yetersiz kalıyordu..
hasretin zoruma gitti
yalnız gecelerde..
bir yalan olduğunu..
yok oluş hikayemin başı olduğunu
daha yeni fark edebildim..
siyah gecelerde sevmiştim seni..
karanlık şahitti sana olan aşkıma
kaybettim işte sonunda
aşkımı...
özgürlüğümü..
gülüşümü..
kaybettim sonunda..
çaldın hepsini benden aslında
saklı düşüm olarak kalma
kendini..
aşkımı sana sunduğum
siyah gecelerde sakla..