kara bir sayfanın üstüne çizilmiş
beyazlığın içinde yuvarlanan
bir maviye bulanmıştı düşler
senin perdelerimi araladığın anlarda
elimizde paletler birlikte boyamıştık
dört bir yanımızı
en ücra köşeleri hatta
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
