kara bir sayfanın üstüne çizilmiş
beyazlığın içinde yuvarlanan
bir maviye bulanmıştı düşler
senin perdelerimi araladığın anlarda
elimizde paletler birlikte boyamıştık
dört bir yanımızı
en ücra köşeleri hatta
fırçamızdan damlayan her renkte
aşk vardı
dünya aşka bulanmıştı
koynumuza aldığımız her söze
bir gökkuşağı kuruluyordu göklerde
ta ki patlayana kadar fırtınalar
ve bir fırça darbesiyle
çalındı karanın en karası
kırmızının en kanlısı
ve sensizliğin en grisi
yüreğime
gitarların sertçe vurulan tellerinden akan
ölü kuşların son ağıtlarında yandı çiçekler
kış düştü gözlerimden içime
sokaklara taşan sızısı üşümüş sevişmelerin
dilimden dökülen son sözle biten şarkının
bir solukta bitirilen bir sigaranın yalan rahatlatmasıyla parlayan
ucunda titreyen kordan süzülen dumanlarında
bitti düş
sayfa yine siyah
tablo yine renksiz
hüzne çalan bir sopranonun sesinde süreğen bir gezgin şair
10.02.2007
Atilla Güler
Atilla GülerKayıt Tarihi : 21.2.2007 14:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!