çöl bir yalnızlık
buz bir duygu
çarpıştılar
devasa bir girdap doğdu
kainatı içine düşürdüm
kayboldu
ben yokum!
yaşamayı yadsımak bu
simsiyah bir hal
tuhaf bir vazgeçmişlik
bilerek bırakmak kirlenmiş dünyayı
tutunulan son dalı
sonuncu uykuya doğru
benimle gel hüznüm
çıkalım yola bitsin artık
yokum ben
savaşmayı yadsımak bu!
(14 Ekim 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.10.2003 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
güzel ve akıcı bir şiir olmuş teşekkürler
hoyrat saganaklarda erimis hosgörü ve insanlik...
Yozlasmis tüm degerlerimiz.
Yolsuzluk diz boyu...
Tezata düsen insanimiz// Sevgili Naime hanim, Evet toplumsal bir yaraya degindiniz.
Maalesef pembe gözlüklerimizi rafa kaldirali cok olduk.
Savasmayi yadsimak, bu size göre degil ki.
Sizin herseye rahmen mücadelei seven, sözünün eri ve cesur bir kisiliniz var.
Simdiye kadar hep topluma yardimci oldunuz.Siz üzerinize düseni fazlasiyla yaptiniz.
Her zamanki gibi siiriniz yine yüregimize hitap etti...Cok tesekkür ederim.
Size optimist olmak yakisiyor.Yüreginiz dert görmesin caniim....Sevgi ve saygilarimla....Sedef Ünal
'Ya varızdır ya da yok.'
'Temel kalıp buysa oh ne ala .'
bunlardan etrafta pek çok.
-Sorgulamalar bitmez Naime Hanım yüreğinize sağlık.
TÜM YORUMLAR (9)