Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Şiir içeriği ve ifade edilişiyle
çok masumane ve güzell...
seslendirme de
çok kaliteli olmuş
tertemiz ve pürüzsüz.
Kutluyorum Sayın Kadir Ünlü
emeğinize sağlık
Selam ve saygılarımla
** ** ** ** ** ** ** * * * *Siyah Beyaz Yıllarım
Tüm renkleri kıskandırdı
Gök kuşağı bile,saklandı,
O`nu görünce,
Güneş`güneşliğin`den utandı,
O güneş`ki,
Yakmış`tı maziyi,kurutmuştu yaprakları,
Aaaah,siyah beyaz yıllarım,
Bir sonbaharda,
Eylül sarısı gazellerin altında,
Yosun tutmuş anılarım
Sanki,bulutların arkasında,
Saklı kalmış yıllarca,
Ay gibi!
Siyah beyaz sanırdım,meğer,
Rengarenkmiş o günler,
Esti bir gün sam yeli,savurdu gazelleri,
Yaşım da, biraz elli,
Varsın olsun,içimdeki çocuk ölmedi,
Eylülün dokunuşuyla!
Ayşe öğretmenim karşımda,
Ay gibi!
kadir bey ;
kalbimizde yer eden gerçekten o siyah beyaz günleri çok güzel nezih dugularla anlatmışsınız..çok harikaydı..
çalışmanızı beğenerek okudum..
kutlarım akıcı ve duygu yüklü çalışmanızı...tam puan 100..selam ve saygılarımla...ibrahim yılmaz.
ben kendi adıma özledim..sağolun geçmişi yaşattınız..
işte o siyah önlüklü gönlerde beyaz umutlarla okuyorduk.
o kadar ödevi yapabilmek için
bir tane ansiklopediyi bir hafta beklerdik.
ama şimdi internet ellerinin altında olanlar okumuyor.
okusa da anlamıyor. sadece ezber yapıp sırf not için çalışıyorlar.
şiirde anlattığın gibi sadece anı...
ama acı.
tabrikler abim.
deniz şahinoğlu
ŞİİRİNİZDE YORUMUNUZDA,BESTEDE SES KAYDI SES DÜZENİ MONTAJ ŞAHANE KUTLARIM. BENİM DE ALMAN SÜTÜDÜYOLARINDA DOLDURDUĞUM. HER ŞEYİ BANA AİT BİR CD M VAR SAYFAMDA MP3 ŞİİRLERİ DİYE YAZAR ARZU EDERSENİZ DİNLİYEBİLİRSİNİZ..HERŞEYİ BANA AİT YALNIZ BEN SÜTÜTYOYU KİRALADIM.BAKIN BAKALIM BEĞENECEKMİSİNİZ. SAYGILARIMLA EROL SAGUN.
Aaaah,siyah beyaz yıllarım,
Bir sonbaharda,
Eylül sarısı gazellerin altında,
Sanki,bulutların arkasında,
Saklı kalmış yıllarca,
Ay gibi!
Sıcacık samimi anlatımda dizeler siyah beyazlı yıllara götürdü benıde begenıyle okudum tam puan ve listemde gönlünüze sağlık sevgilerr
Yüreğinize sağlık
Tüm renkleri kıskandırdı
Gök kuşağı bile,saklandı,
O`nu görünce,
Güneş`güneşliğin`den utandı,
O güneş`ki,
Yakmış`tı maziyi,kurutmuştu yaprakları,
Aaaah,siyah beyaz yıllarım,
Bir sonbaharda,
Eylül sarısı gazellerin altında,
Sanki,bulutların arkasında,
Saklı kalmış yıllarca,
Ay gibi!
Siyah beyaz sanırdım,meğer,
Rengarenkmiş o günler,
Esti bir gün sam yeli,savurdu gazelleri,
Yaşım da, biraz elli,
Varsın olsun,içimdeki çocuk ölmedi,
Eylülün dokunuşuyla!
Ayşe öğretmenim karşımda,
Ay gibi!
(İğdenin dalları) ,türküsünü,istiyor benden,
Bak,yine kurudu dilim damağım,
Heyecanımı bağışlayın,
Ayşe Öğretmenim dediysem!
Anam,Babam,Arkadaşım,ve hatta,
İlk Aşkım!
Başlıyorum Türkü`ye,
(İğdenin dalları yerde değimli?
(Benim sevdiceğim evde değimli?
Sevdiceğim,
Canım öğretmenim!
Gri gurbetin soluk eylüllerinde,
Tüm görkemiyle; bekliyormuş,
Siyah beyaz resmiyle,
İyiki estin sam yeli,savurdun gazelleri,
Gönlüme yeniden yaşattın,o güzelim,
Siyah beyaz günleri,
Hoş geldin Öğretmenim,ver elini öpeyim
İçimde saklıydı,
Beyaz yakalı önlüklerim....5\11\08
yürekten tebrikler sayın ünlü o kadar güzel
anlatmışsınızki
Siyah beyaz sanırdım,meğer,
Rengarenkmiş o günler,
bunlar ne güzel sözler ne kadar özlem dolu ne kadar sevgi dolu sözler usta kaleminizi ve içindeki çocuğu terketmeyen yüreğinizi kutlarım mutlu kalın efendim günlerinizden güneş gecelerinizden yıldızlar eksik olmasın
edibegül deniz
'değerini bilmek geçmişin anıların ve sahip çıkmak onlar ne güzel..'
Sn. Ünlü
Siyah beyaz sanırdım,meğer,
Rengarenkmiş o günler,
Esti bir gün sam yeli,savurdu gazelleri,
Yaşım da biraz elli,
Varsın olsun,içimdeki çocuk ölmedi,
ÖZLEMEMEK MÜMKÜN MÜ? Tam puan.,
Sağlık, huzur ve mutluluk hayatınızın ayrılmaz birer parçası olsun.
Sevgiler...
Âlimoğlu
Bu şiir ile ilgili 39 tane yorum bulunmakta