Siyah Beyaz Resimlerde Kaldı Bizim Aşkımız

Bir gün bir deliye çok sevdalandım
Öyle kuvvetliydi, o kadar büyüktü ki aşkım
Everest tepesi bile küçük kalırdı yanında
Öyle besledim öyle titredim ki üstüne
Öyle derin attım ki temelini bu sevdanın
Çok şiddetli depremler bile yıkamayacaktı inan
Ta sen yıkıncaya kadar...!

Tabi ki senden başkası üzemezdi beni
Tabi ki senden başkası başaramazdı bu yıkıma
Bu kadar şımartmaya hak ettim ben bir bakıma
Sen benim sevgimle oynadın dalga geçtin ama
Bir gün pişman olacaksın, geri dönüşü var sanma
Asla bakmayacağım suratına
Artık asla..!

Bir insan aynı anda iki kişiyi sevemez derdi anam
Bir kere inandım sana bir daha asla inanmam
Anam bana niye yalan söylesin, hiç sanmam
Her seviyorum dediğinde seni affettim sana inandım
Bir daha o tatlı sözlerine artık asla kanmam
Gözüme bakıp yalan söylemeyi utanmayan sen
Karşıma hangi yüzle çıkacaksın bilmiyorum ben

Öyle büyük sevdaydı ki sanki yaşadığımız
Her yer yansa da yanmayacaktı canımız
Yoluna her şeye baş koyduğum sevdamız
Her şeyimizdi sanki ‘'hayat veren kanımız''
Senin ihanetinle son buldu işte vicdansız
Başka seviler uğruna harcadın beni acımasız
Bizim aşkımız da böylelikle oldu imkansız

Çiçekten çiçeğe konayım derken vız, vız
Siyah beyaz resimlerde kaldı bizim aşkımız