Siyah Beyaz Hayallerim

Bizim beyazımız vardı
Bütün renklerden azade
Anne sütü gibi temiz, saf, sade
Gözümüz gibi bakar
Canımız pahasına kollardık
Beyaz; beyazdı bizim için
Siyahsa; siyah
Gecenin karanlığı
Nemrutun ateşi
Şeytanın kılıcı gibiydi siyah
Bütün kötülükler onda hayat bulur
Bütün gri tonlar onda yok olurdu

Karanlık ne kadar koyuysa
Sabah o kadar yakındı benliğimizde
Siyahın tekniğini alsak da
Kültürü yabancıydı bize
Aç da kalsak
Horlansak da
Kovulsak da üniversite kapılarından
Yine de vazgeçmezdik beyazımızdan
Bizim için o
Geleceğin muştusu
Çocukların avuntusu
Yetimlerin göz nuru
Gazzede
Irakda
Urumçide
Şamda
Daha, bilmem hangi yaşanamayan vatanda
Yaşayanların tek umuduydu

Derken, devir değişti
Birden herşey beyaza dönüverdi
Şölenler tertipledik
Zafer şarkıları söyledik
Şiirler okuduk, onun coşkusundan
Artık beyazın vakti gelmiş
Siyahın devri bitmişti
Her yerde beyazımız...

Kabul edilmişti dilekler
Yerini bulmuştu niyazımız
Estetik yaptırdı diğer çiçekler
Beyaz görünmek için

İşte ne olduysa o zaman oldu
Beyazımız gittikçe gri oldu
Artık beyaz gördüklerimizin içi siyahtı
Beyaz olduğunu söyleyen siyahsa; değişmemişti aslında
Kendine dönüştürmüştü beyazı
Kalbolmuştu beyazın o saf hali

Baştacımız
Siyahın kriterleri
İnsan hakları mahkemeleri

Karıştı siyahla beyaz
Karıştı aklımız
Ve ortaya çıktı
Muasır medeniyetler seviyesinde bir siyahımız