Siyah Beyaz Şiiri - Mustafa Süreyya Sezgin

Ay buluta giriyor
Umut umutsuzluğa,
Gündüz geceye dönüşüyor.
Bu gece,
İçim acıyor...
Yüreğim daralıyor.
Yaşamın renkleri
Solarak
Siyah beyaz oluyor.
Bu görüntü,
Sevincimi örtüyor.
Ağzımda anlayamadığım
Buruk bir tat var.
Yarın güneş yine doğacak
Ve ben yeniden
Yaşıyor görüneceğim.
Artık,
Bu hep böyle olacak.
Bakmayın
Gözlerimin güldüğüne
Siz nasıl bileceksiniz?
Yüreğimin kanadığını,
Yüzümün arkasını
Nereden göreceksiniz?
Bütün yaşadıklarım
Benziyorken düğüne,
Yıllar geçip giderken
Gülümserim ölüme...

(İstanbul,02.02.1997