Siyah Beyaz Şiiri - İsmail Uysal

Beynimin içinde akıl oyunu,
Şah da benim burda, vezir de benim.
Bırak yeni yetme masum koyunu,
Kurbansa kurbanım, nezir de benim.

Ne gelenim olsun ne de gidenim
Ne halim-hatrımı sual edenim.
Sanki bir ölçüde boyum ve enim
Sadrazam da benim, nazır da benim.

Siyah-beyaz ortak; gri içimde
Görülür her biri farklı biçimde.
Biri öbür uçta, biri içimde
Everest de benim, Munzur da benim.

Direksiyon bende, döner tekerim,
Canımın çektiği yere bükerim.
Bir lanet okurum, bir 'oh' çekerim,
'Kör şeytan' da benim, Hızır da benim.

Bir yanım baharın yeşil rengidir.
Biri zemherinin eşi, dengidir.
Ömrüm zıtlıkların bir ahengidir;
Anarşi de benim, huzur da benim.

Toprağın içine gömülü gizler.
Bu toprak, yıllanmış gerçeği gizler.
Vursun koya dalga dalga denizler,
Med de ben olmuşum, cezir de benim.

Her türlü nebata açıktır tenim,
Kah lalezar oldum kahi gülşenim.
Uzakta, tenha bir köydür bedenim,
Bu köyde muhtar da kizir de benim.