Adım adım kar düştü yüreğime,
yorgun bakışlarım daldı uzak mesafelere…
Fark ettim kaybettiğimi sevdamı
ve hiç benim olmamış rüyalarımı.
Geçmişin yolundan dönmeye çalışarak
gözlerimi kaçırdım her gördüğüm hatıradan.
Uzaklaşmak istedim hızla koşarak
acıların bana miras kaldığından.
“Sen”le olan tüm sevinçler yerini kedere teslim ederken,
o hatırana bakamadım “Sen” hala içimde yaşarken.
Yolun sonuna geldiğimde
sordum var mı başka bir çare;
“Sen”siz bir limana adım atmaktan başka?
Kimse bulamaz ki bana bundan acımasız bir ceza
Kayıt Tarihi : 18.2.2015 20:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrullah Karahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/02/18/siyah-beyaz-133.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!