Siyah Beyaz Şiiri - Mustafa Kaynak 2

Siyah hep kötü bilinir.
Sanırsın acıyı hissettirir.
Ölümü, matemi anımsatır.
Sanki insanın içini karartır.

Beyaz hep iyi bilinir.
Sanırsın mutluluğu hissettirir.
Saflığı, temizliği anımsatır.
Sanki insanın içini ferahlatır.

Siyah hep karanlık bilinir.
Sadece korku hissedersin.
Penceresiz, ışıksız kalırsın.
Sanki bir mezardasın.

Beyaz hep aydınlık bilinir.
Sadece mutluluk hissedersin.
Her taraf ışıldar.
Sanki güneş üzerinde doğar.

Bütün bunlar aldatmacadır.
Güzellikte, çirkinlikte içinde saklıdır.
Siyah, beyaz içindeki algıdır.
Kalbindeki niyetin, seni açığa çıkarır.

Yeri gelir, siyah yakışır.
Yeri gelir, beyaz yakışır.
Aslında gördüğün her şey sana yakışır.
Neye, hangi gözle baktığın önem taşır.

Siyah, beyaz deyip ayırma.
Kendi kendini kandırma.
Bütün renkler birbirinden güzeldir.
Kötülükte, iyilikte içinde gizlidir.

Kötü gözle bakarsan çevrene.
Her şeyi karanlık görürsün gözünde.
İyi gözle bakarsan çevrene.
Her şeyi aydınlık görürsün gözünde.

Siyahı kötü görme.
Kötülükten uzak dur.
Beyazı iyi görme.
İyiliğe yakın dur.

Kır içindeki zincirleri.
Ne siyahtır karanlığın simgesi.
Ne beyazdır aydınlığın simgesi.
Ayrı ayrıdır her rengin güzelliği.

Mustafa Kaynak