Siyah & Beyaz..! (1) Şiiri - Sevda Çay

Bana çaldığınız mutluluğumu verin benden aldıklarınızı verin size ait değil onlar bana ait koskaca dünyada yalnızken sizler yanımda yoktunuz
Dinlemediniz beni kollamadınız çocuk oldum büğüdüm genç kız oldum hayatı anlamak isterken sizde beni anlamadınız ne zaman büğüdüm ben

Çocuk kalmak istiyordum her şey gözüme temiz gelirdi kirlenmiş duygularla büğümek istemiyordum çocuk kalmak istiyordum
Saf saf bakışlarım olsun isterdim saçım başım dağınık korkum olmasın isterdim yok etmek istediniz beni kirletmek istediniz

Biraz daha büğüdüm genç kız oldum hayat gözüme güzel görünmek istesede korkardım ürkek ceylan gibi korkardım yüreğimde delilikler gezsede bildiğimden şaşmazdım
Doğrularım vardı benim söğlemlerim vardı isyan değildi belkide yaşayamadıklarım vardı hasretlerim vardı yüreğimde iç savaş geçsede sesimi yükseltemezdim

Herkez doğruydu bir tek ben yanlıştım çocuksun sus,bir şeyden anlamazsın sen çocuksun çok karışma çocuksun sus otur derdiniz bir yıldız kayması seyrederdim her akşam suratımda
Gözlerim avuçlarımın arasında gözyaşlarıma boğulurcasına tokatın nerden geldiğini bilmeden ağlardım sabaha kadar sevgi nedir bilmezdiniz sadece katık vermeyi büğüttüm zannederdiniz

Oysaki ne çok özlerdim sevgiyi özlemle büğümek istemedim kendi tercihlerim olamazdı hayat kötüydü onlar için bahaneleri hep vardı yediğim ekmek gözlerine batardı
Canım buğün çikolata çekti biriktirdiğim haşlıklarımla alacam okula giderken ama oda ne elimden alındı sen ne yapacan derdiniz git yaz ciz dediniz neyine gerek para pul

Bana hiç sevgi vermediniz ben ise sizi ne kadar çok severdim hep umutla yaşadım kötülük bana göre değildi yüreğim derindi sevgi vardı bir volkan kadar içim yansada derinlerde
Sevgiye açken sizleri severdim tatmadığım duygular varmış ama nasıl olduğunu bilmiyorum yaşamadım komşumuzun kızı müjde arkadaşım anlatırdı ailece yemek yerlermiş akşamları

Tv izleyip saklambaç oynarmış bana sordu sen ne yaparsın akşam olunca dedi hiç dedim otururum dedim derslerime çalışırım dedim bizde eyleniriz dedim yalanı sevmem ben
Ama utandım işde mutlu sansınlar bizleri dedim sabah okula gittim beslenmemi unuttum bıktım artık yumurtalı ekmek yemekden bana dedi sana çok bile başımı eydim vede okulumun yolunu tuttum

Arkadaşımın elinde simit vardı beni görsün diye karşısından ayrılmadım karnım açtı okul zili çalmak üzereydi bana baktı vede bana simidin yarısını verdi çok mutlu oldum teşekkürettim
Çünki bana simidini veren arkadaşım okulumuzun müdürün kızıydı çok temiz giyinirdi çok güzel papuçları vardı bana böğle bir şey yapması ayrıca çok hoştu varlıklığdı bana göre onlar

Ama benim yüreğim hep karışıktı sadece tek istediğim sevgiydi dedim kendi kedime takmıyacam kafama diye çocuk aklımla takılmazmı taklıyor sığıntı gibiydim evimde..! ! ! ! ! !
Bana çaldığınız yıllarımı geri verin benden aldıklarınız geri verin hayatta neler varmış bana göstermediniz beni boş bir kuyuya attınız cıkmak yok burdan dediniz yasaklıydım

Kardeşlerimin arasında hep ben ezildim ama severim kardeşlerimi baktım kolladım onların yerine çok yıldız saydı suratımda olsun derdim onlar benim canım derdim kardeşim dedim kardeş işte
kardeşlik istiyordum KARINDEŞLİK değildi

Kaçmak istiyordum kimse olmasın yanımda derdim yolda yürüsem şu otobüse atlasam beni nereye götürür derdim gittiğim yerde mutluluk varmı yoksa yinemi hüsran olacak
Ne istediniz benden benmi istedim dünyaya gelmek benim tercihimmiydi ANNE BABA

Benden aldıklarınızı geri istiyorum sevgiye dair ne varsa geri istiyorum kör olmuş yüreğinizde benide körleştirmek istediniz hayatta mutluluk varmış sevgi varmış paylaşım varmış ben bunları istiyorum
Bir tarafım hep eksik oldu yalnız oldum sebebsizce isyanlarınız oldu isyanım oldu

Güneş içimi hiç ısıtmadı ay yüzüme hiç batmadı korkularım yoldaşım oldu geceler düşmanım oldu sabahlar yeni bir güne uyanış değil yeni bir çileye başlangıcım oldu ahdım olsun kara yazgıma
Sebesizce sevmelerime insanları seviyorum hayatı seviyorum bir karıncayı inciltmezken beni sevgisizliğiniz sevmeğişiniz ahirette hesabım olsun sizlere

Sevda Çay