Hep aynı ürperti içimde,hep aynı korku ne tuhaf,
Gözlerimi gölgeliyor gecenin karanlığı...
Ve ben aynı mevsimde yaşıyorum,
Soğuktan farksız bu çılgın yalnızlığı.
Yine kulaklarımda çınlıyor,dursuz duraksız,
Uçurtmasını kaçıran çocukların çığlığı,
Buğulanmış cam gibi görünüyor artık her taraf...
Hiçbir şeyden çekmedi dünyada
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,
Devamını Oku
Nasırdan çektiği kadar
Hatta çirkin yaratıldığından bile
O kadar müteessir değildi;
Kundurası vurmadığı zamanlarda
Anmazdı ama Allah'ın adını,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta