Hep aynı ürperti içimde,hep aynı korku ne tuhaf,
Gözlerimi gölgeliyor gecenin karanlığı...
Ve ben aynı mevsimde yaşıyorum,
Soğuktan farksız bu çılgın yalnızlığı.
Yine kulaklarımda çınlıyor,dursuz duraksız,
Uçurtmasını kaçıran çocukların çığlığı,
Buğulanmış cam gibi görünüyor artık her taraf...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla