Siyah Şiiri - Adnan Yeğin

Ağırlık ve asalet bulur renginde vefa
Korku sende gizlenir hâkimsin her tarafa
Sende çehre kazanır Uğradıysa bir defa
Hem her rengi içersin hemde sürersin sefa

Siyahsın adın yeter dikkatleri çekersin
Hangi eşyadan baksan, bakışları içersin
Bir yerde merak mı var, mutlaka sen geçersin
Benim olduğum yerde hiç kimse yoktur dersin

Yay olursun bir yüzde, kirpikte oksun bazan
Zülüflerden fışkırıp kalplere doğru sızan
Kara’nın kurşunuyla çaresizce vurulan
Siyahtan muzdarip çok, oysa yoktur hiç kızan

Ey siyah nedir senin hakikatle hesabın
Gölgesiz varlıkmı var gölgesi yok siyahın
Varlık değilsen eğer nesin ne diye varsın
İmandan ayrık yüzü, neden korur saklarsın

Zarif ince durursun rahim misin varlığa
Adını kimler yazdı yoksulluğa darlığa
Renkler çocukların mı salmazsın karanlığa
Her renk senle süslenir benziyorsun toprağa

Kasvet siyah, Gül siyah, siyahsa kara neden
Aşikâr et yüzünü her türlü bahaneden
Aslan gibi kükre bir, neden bu kadar kibir
Sıyıramaz mı kimse, yüzünü gecelerden

Siyah, Allah aşkına biraz merhamet bürün
Bir kez olsun ne olur, mutluluk diye görün
Çok kıymetlisin? Rengin, neden rengi kömürün
Kelepçeleyin şunu, bir zindana götürün

İnce ince çizilsin şafaklar boyu yüzü
Kara yola gidesi seni papaz büyüsü
İftira zil siyahtır karartır gözümüzü
Bir dünya gerçek gizler, inceciktir örtüsü

Zeytin’in hatırı var, çay otu senden, siyah
Kabeye örtü sensin hakaret etsem günah
Dokunulmazlığın var ve seni sevmek mubah
Siyah sana sataşmak sadece kara mizah

Teknoloji rengini senden alıyor diye
Çevremi zehirlersin ne hakla ve nediye
Musallat oluyorsun renk verdiğin kediye
Neden kilit olmazsın kara kalpli caniye

İlle benle mi zorun Bahtımda ne ararsın
İmanı giden yürek rengin ile kararsın
Siyah çık git işine, beni niye yorarsın
Kara haber olurda ne kapımı çalarsın

Yârimin gözlerinde rengin olmasa inan
Çıplak ayak gezerdim çık derdim ayağımdan
Gökyüzüne bakmazdım, Hayâ etmesem inan
Siyah saçına düşen aklar gibi yıldızdan

Binmezdim araçlara, hasrete yenilmezdim
Sim siyah tekerlerle hasrete çekilmezdim
Karasaban çileydi başka çile bilmezdim
Bahtıma bulaşmasan bu kadar ezilmezdim.

Hiçmi iyi yanın yok tabi’i ki lazımsın
Nasıl inkâr ederim kalemimsin yazımsın
İğrençleşen dünyayı gördükçe niyazımsın
Ya beni ıslah eyle ya gözlerim kararsın

Cevheri işleyenin tespih olur eline
Gecenin nursuzluğu lazım zikir ehline
Münacaat’a zemin O Rabbül âlem in’e
Nur da sana bürünür işledikçe derin’e

Sırrını çözmek ne zor, yılanda nakış sensin
Uğrunda öleceğim, Yavrumda bakış sensin
Sahi siyah sen nesin ve sen nasıl bir şeysin
Nasıl doğdum bilmemde,dünyadan çıkış sensin.