Siyah Şiiri - Münire Çetin

Sonu gelmeyen aşkımın
Yılmaz bekçisiyim ben
Yıllar var ki umutla onu bekliyorum
Karanlıkta yalnızlığın
Ayak seslerini duyuyorum
Varlıkla yokluk
Vals yapıyor
Yüreğime parmak basıp
Hislerimin kapısını aralıyorum
Gıcırtılı ürkütücü bir sesle kapanıyor
Gözlerim kavuşma suyu serpiyor
Kapının arkasındakilere…
Ellerim öylece sallanıp kalıyor boşlukta
Girdap misali boşlukta kayboluyor.
Perdeleri kapatıyorum
Yalnızlığı hapsediyorum
Karanlığı simsiyah renge boyuyorum
Dalıyorum uykusuzluk uykusuna…