Senle konuşsamda duyma beni
Anlaşılmayan insanlar katagorisindeki yerim ayırtılmıştı zaten
Bulanık bakışlarını yadırgamıyorum artık
Kalabalık içinde yalnız olan benmişim meğer
Kapatıyorum pencerelerimi
Bu kadar bakıp görmemiş olmamı anlayamam
Bana anlattığın beni de alıp gidiyorum
Geri bir ben döneceğim
Dönüşte yine elimde iki tane gül olur
Umuyorum herzamanki gibi rengi kırmızı olur
Kayıt Tarihi : 7.11.2006 12:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!