Sen yoksun ya yanımda...
Her yer siyah oldu bana:
Umutsuzluğun rengini siyah yapmışlar
Ölümün rengi de siyahmış
Gözyaşı bile siyah akarmış
Mesela kar bile siyah yağarmış mutsuz olunca...
Baştan ayağa siyah olurmuş insan.
Sen gideli siyah yoldaşım oldu...
Renk cümbüşünde kara bağlar oldum...
Gönlüm de geceye büründü
Işığımı da yanında götürdün giderken...
Gel artık sevgili
Öyle bir gel ki kararan ruhumda kandiller yak...
Kayıt Tarihi : 4.2.2019 07:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Kacar 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/02/04/siyah-164.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!