Siyah Şiiri - Recep Gül

Görmeden sevmektir asıl olan
Görene aşık mı denir karam
Gönül'e girmez her kapı çalan
Giren sen gibi mi yanar karam
Görmeden sevmektir asıl olan

Üşürsün yoksa o çıplak gibi
Üşürsün yağmursuz toprak gibi
Saplanır kalbine bıçak gibi
Çıkarıp atsam hep kanar yaram
Üşürsün yoksa o çıplak gibi

Lal olmuşsa dilin Gül niyedir
Gül'ü methetmeyen dil niyedir
Yoksa güle aşk bülbül niyedir
Bekleme Gül'den bir sır bir meram
Lal olmuşsa dilin Gül niyedir

Üftade şeydadan etme şekva
Gönül kabından dökmüşse takva
Hüdadan gelen olmaz hiç heba
Hem Gül, hem bülbül O'ndandır madem
Üftade şeydadan etme şekva

Mecnunu Leyla'dan ali sanma
Çölleri Leyla'dan hâli sanma
Aşkla küçülen dünyada yanma
Hav(v) a olmadan biterdi Adem
Mecnunu Leyla'dan ali sanma

Söylenir rüzgar, rahmet çağırır
Topraktan alır, aşkla yoğurur
Rabb'inden rahmetle gelir her yağmur
Her katresi aşk'n Rahman'dan ikram
Söylenir rüzgar, rahmet çağırır

Esersen gönlümde, tozum mu kalır
Yanarsan içimde, özüm mü kalır
Senden (G) ayrı kalbi sözüm mü kalır
Seni solumaktır bu çölde Bayram
Esersen gönlümde, tozum mu kalır

Rengine boyandım, gül oldum, güldüm
Ruhunla uyandım, kul oldum, öldüm
Kapına dayandım, Lal oldum, kaldım
Lütfu'nun şükrüne yetmedi Kelam
Rengine boyandım, Gül oldum, güldüm