Siyah Şiiri - Mahmut Buğrul

Gündüzlerim kararmış
Gecenin neresinde olduğumu bilmek anlamsız
Keder biriktirdim zerre israf etmeden
Dert doldu hayatım, dert oldu hayat bana.
Sağım siyah, solum siyah.

Harekesiz sevdim O harfi,
Üstünsüz üstün geldi bana.
Gördüm ki esrelenmiş
Ötrelerin baskısında ezilmekte...
Üzüldüm, kahroldum
Büküldü boynum Lam oldum
Çevresinden sıyırdığım,
Esre siyah, ötre siyah.

Bir umuttu beyaz olan
Saçlarıma bulaştı şöyle bir geçerken.
Baka kaldım ardından
Çağırdım çağrım siyah,
Bıraktığı ağrım siyah.

Usandım aramaktan çareleri
Naçarım biçareyim
Bir sızı ile başladım,
Simdi ben bir yareyim,
Gönül siyah, ben siyah.

Bir yare olmanın hakkı bu olsa gerek;
Kanıyorum alabildiğince,
Kanağlıyorum dengesizce.
Yastığım sırılsıklam,
Betim siyah, benzim siyah.

Mahmut Buğrul
29.01.2013
Rimini