Siverek im Şiiri - Ayten Özlem Yeşilçalı

Bahtı kara taşı kara Siverek im.
Sen kendini aklamak isterken senin topraklarından;
Ekmek yiyenler senin adını lekelediler.
Nereye gidersen git toprağım anlından bucaklardan mısın ı silemezsin.
Sanki? Bir tek bucaklar var senin yükünde
Aşiret derler töre derler seni kara cahil kara toprak bellerler.
Bilmezler sen ne adam lar yetiştirdin ne fidanlar ektin toprağına.
Ne kanlar verdin ne canlar aldın demokrasi ugruna.
Siverek denince sadece bucaklar olarak alınman sana ne hicap verir ne acı çektirir.
Bir ben bilirim birde sen siverek im.
Sokaklarında kanunsuz infazlar.
Daha tüyü bitmemiş gencecik fidanların katil elleriyle öldürülmeleri.
Bir ben bilirim birde sen Siverek im
Bana sivekliyim dedigim de bucaklardanmısın tanırmısn dendiginde utanırım..
Ben siverk imi mertlikte yenilmez dürüstlükten şaşmaz emekci babamla bilirim
Ağada olsa ağalıga zül getirmez..
Hak yemez memet agayı hakkı agayı bilirim ben Sedat bucakı tanımam.
Sende tanımazsın siverekim.
Kelok mehlesinde hacı pıyarda kormişkanda kimse kimseye zülmetmedi.
Ben seni gece 12 ye kadar arpa çarpa sele sale oynarken hatırlarım.
Sende beni siverek im.
Ben senle 1967 lerde mutluydum.
Sende benle ve biz kuşaklarımızla.
O dönemde de vardı bucaklar ama bu kadar senle anılmazdı.
Şimdi neden söyle taşı kara bahtı kara yazısı kara SİVEREK İM.
Havanı suyunu taşını toprağını içimde özümde taşırım SİVEREK İM.