Sivasta Köylü Kadını Şiiri - İsmail Yıld ...

Sivasta Köylü Kadını

Sivas’ta yoksul köylü kadını
Çıplak ayakları, buzlu kaldırımda titriyordu.
Kucağındaki çocuğun kanı donmuştu kanı.
Burası onun da vatanıydı vatanı

Ayaklarında bahtı kadar kara lastik
Mızrak omuzlar, olmuş sefil çocuğa yastık
Ürkek bakışlar diyor:Var bu işte bir terslik.
Biri milyonlar içinde,birinde yok bir beşlik.

Çalıyor plakta yorgun bir uzun hava.
Belki daha yorgun fısıldıyor çocuk:Ana ana…
Körpe elleri soğuktan kana bulanmış kana
Al bunları yüreğinde ısıt dertli ana.

Çaycılar çığlık atıyor,çay,simit,poaça!
Yoksul kadın soruyor: Oğlum simit kaça?
Bir an niyetleniyor,fakir kesesini aça
Sararmış bir sesle sesleniyor:
Alamam ki yavrum, bir simit bir poaça.

29.01.1999
İsmail YILDIRIM