Sivaslıoğlu 4 Şiiri - Gültekin Toga

İmranlı yurdunu tepeden gördü
Eren'le takıldı Sivaslıoğlu..
Yorgun bedenini bir daha yordu
Maziye sokuldu Sivaslıoğlu.

Kalan son damlaca ömürü arkta
İçecek bir çayı var imiş parkta
Son kez görünüşü onun sokakta
Bu resmi çekildi Sivaslıoğlu.

Dili şiirliydi, türküsü hazır
En doğru yerdeydi onunla huzur
Darda kalmışlara hızırdı hızır
Vasiydi,vekildi Sivaslıoğlu.

Kanaatla sargın,hırs ile kanlı
Yüzü ak gardaşım ,açıktı alnı
Şahidiyim bunun gözü ve gönlü
Her zaman tok oldu Sivaslıoğlu.

Öyle duygusaldı ,vefası tamdı
Kem diyemez kimse iyi adamdı
Iyi ki ,Iyi ki benim babamdı
Sessiz bir okuldu Sivaslıoğlu.

Onu bulur neyse niyeti gardaş
Yok kimseye borcu,diyeti gardaş
Gurbetlerde geçti hayatı gardaş
Biçildi,dikildi Sivaslıoğlu.

Dertler yağmur oldu yağdı, dinmedi
Gittiği doktorlar çare sunmadı
Sağlığına doğru çarkı dönmedi
Kendine yük oldu Sivaslıoğlu.

O bizden razıydı biz ondan razı
Tam sekiz Ağustos yirmiki yazı
Kesildi nefesi,sustu avazı
Sinemde ok oldu Sivaslıoğlu.

Aşık Sentezi"yim ufkumda resmi
Ne kimseye küstü,ne vardı hasmı
Şad olsun gül ruhu,tohumdur cismi
Toprağa ekildi Sivaslıoğlu .

Ruhun şad ,
Yurdun cennet ,
Yaradan Yar olsun ilelebet
Gül yüzlü babam...

Aşık Sentezi