Sivas'ta Yoksul Çocuklar Şiiri - Yorumlar

Çok etkileyici

Bu duygular ancak bu kadar güzel anlatılırdı ve siz benim için örnek insanlardan birisiniz sayın Yavuz Bülent Bakiler

SAYGIDEĞER,TÜRK EDEBİYATININ BÜYÜK USATASI SAYIN YAVUZ BÜLENT BAKİLER, SİZİ ÇOK SEVİYORUM,,
YAZDIĞINIZ ŞİİRLER VERDİĞİNİZ KONFERANSLAR VE TÜRKÇENİN KULLANIŞI HAKKINDAKİ VERDİĞİNİZ BİLGİLERLE TÜRK İNSANINI AYDINLATTIĞINIZI DÜŞÜNÜYORUM..
SAYGILAR BÜYÜK ÜSTAD

Varlıklı insanlar! ! ! Bu çocuklara yardım etmekten daha güzel ne olabilirki.O çocukların bir suçu yok.Bu çevreyi biz yarattık.
mehmet Özer2

Affet çocuğum demek geldi içimden affederler mi acaba?

saygılar

alın bu gözleri benden alın bu yüreği artık
utanıyorum yaşamaktan.yurdumun çocuklarına bu hayatı reva görenler utansın üstad biz böyle değildik
böylede kalmayacağız.

Bakiler'in, bu ,merhametin vicdandaki son merhalesini anlatan şiirinin, ÇOCUKLARA ait bir konuda,günün şiiri olarak,hele hele ben 'çocuk' adına devşinirken karşıma çıkması ne kadar manidar??
Şarkılardan fal tuttum diyen şarkıya uyup, 'şiir'den fal tutan bana yazıklar olsun....

İşte fark...
Bir duyan - hisseden insan vardır...Şair işte O! ...
Bir de kalas gibi olan...O da işte o çocukların ana - babaları...Ana - baba'nın duyması lâzım geleni şair duyuyor...yazıyor...bir yerde belki de görevini yapıyor...topluma bunu duyurmak ver ve de hissetirmekle..ama okuyanların bir kısmı da 'aman ne güzel...kalemine sağlık' deyip geçiyorlar...pes vallahi! ..
Heeeey! şiir okuyanlar...en az yazan kadar ince - hassas değilseniz okumayın be! ..hadi okudunuz...bari 'aman maman ne güzel' gibi şeyler yazmayın...Şaire de herkese de ayıp oluyor...hele şiir'e...çok ayıp! .. Atakan

Toplumsallık böyle şiirlerde olunca insanın toplumsal olması geliyor. Toplumsal insan ne demektir? Yani şimdinin çok dışında olan bir insan tipi. Sosyal ve toplumla ilintili... Kopuk olmayan toplumun bir parçası olduğunun farkında olan ve toplumsal sorumlulukları üstlenen insanlar. Halkını seven küçümsemeyen toplumsal aşağılık komplekslerden uzak... En basiti söz gelimi o çocuklara öcü gibi bakmayan onların da toplumdan birer parça olduklarını özümleyen insan... En azından şiirle özümseyen...

Bu sözümü sıklıkla anımsarım: Temizliğiyle övünüp temizlikçisini aşağılayan adamlardan olma! Ayakkabı temizliğinle övünüp ayakkabı boyacılarına iğrenerek bakan adamcıklardan olma... İmren çünkü insanların ayaklarını pırıl pırıl yapmaya; günlerini, ellerini adamış olan imgesel bir melektir onlar... Bütün çocuklar melektir ama çalışanlar kötü şartlarda yetişmeye çalışanlar daha melektir...

Şiirse, hece ölçülü olsa belki Kısakürek'in Kaldırımlar şiiriyle hem şiirsellik hem de anlam bakımından eş tutulabilirdi...

içimizi titretir yaşamak bazen bu dizelerdeki gibi...Rıfat Gürsoy