Sivas Denince Şiiri - Necdet Uçan

Pir sultanın şehri Sivas
barış, kardeşlik ve hoşgörünün yani
Kongresi, yürekli insanı, kangalı ile
yanık ezgileri ve sazıdır simgesi namusluca

meğer çakmakla, kibritle, insanı yakanı da varmış
haince, kalleşçe, düşmanca, diri diri
din, iman adına, linç kültürü ile
hem de sofularca, imansız ve insafsızca

Madımak’ı; teke tüke sakalı
evelik yemlik, kuşkuşu yemlik
zahmetli toplanan bitki bilseydik de oyy!
yürekler kor olup yanmasaydı

acıyan ve kanayan yüreğimde
içim yandı, kavruldum.
33 can değil, toplumun vicdanı da yandı 2 Temmuz’da
tıpkı 15-16 Haziran,1 Mayıs, Maraş gibi

şairlerdi, ozan, felsefeci
araştırmacı, karikatürist, yazar, gazeteci
kadın-erkek, genç-ihtiyar, aydın, sanatçı,
insanlardı en hasından, cesur ve yürekli

kalem ile, kitap ile, saz ile, söz ile,
ellerinde uygarlık meşalesi
dillerinde aydınlık dost türküleri,
yüreklerinde sevgi mertçe, yurtseverce

düşünen beyinleri, apaçık, tertemiz, berrak
emanet değil, kendilerine mahsus.
onun içindir ki dostlar; yanmadı canlar, boğulmadı dumandan
ışık oldular hep aydınlatan...

2 Temmuz 2013