Sivas Şiiri - Bülent Ceylan

Zalım idin, soğuk idin, kış idin
Dağlarında gezdim yorgunum biraz
Çok ağladım, çok dolandım üşüdüm
Seni unutmadım dargınım biraz

Nerenden vuruldun nedir bu akan
Kızıldağ'dan coşmuş besbelli ki kan
Ateşlere düşsün bağrını yakan
Bir bulut başımda durgunum biraz

Al'İzzet-Veysel'i, Hüseyin Selim
Aşıkların vardı kimden bu zulüm
Başına hal geldi sağ olan kulun
Daha ne gelecek gerginim biraz

Ceylani topraktan kaynayıp çıkar
İnceden öz olur ırmağa akar
Filize fidana suyunu döker
Binleri büyütür gürgünüm biraz