Sivas Şiiri - Gül Ayşe Taşlı

Saatlerin durduğu bir zaman,
Gün geceye döndü.
Gökyüzü maviliğini,
Güneş anlamını yitirdi.
Şehrin sokakları zifiri karanlık,
Simsiyah bir sessizlik hüküm sürüyor,
Hiç bir ışık aydınlığa varmıyor.
Kara bulutlar dolaşıyor
Şehrin üstünde.
Ardı arkası kesilmeyen
Gök gürültüleri,
Şimşekler çakıyor,
Yıldızlar tutuşuyordu.
Fermanlar yazılıyor,
Cellâtlar kol geziyordu.
Çakallar uluyor,
Olur olmadık saatlerde.
Ölüm pusudaydı,
Bütün sinsiliğiyle.
Sivas yanıyor,
Madımak ateşler içinde
Türkülerim yanıyor,
Canlarım yanıyor Sivas’ta
Döne döne semaha durdular,
Bedenlerini sardı kor alevler,
Kulağımda çatlayan sazların iniltisi,
Ağlayan türkülerin sesi;
Yetiş Ali’m, Hasret’im yanıyor,
Canlarım yanıyor Sivas’ta...