Sivas Şiiri - Bilal Karaman

Kepenek suyunda çeşme başında
Muhabbet can bulur uzun kışında
Geçimin derdinde lokma peşinde
Göç verip içini dağlayan şehir

Nice gönül kaldı gonca gülünde
Yanık bir türküsün dudu dilinde
Sıladan uzakta gurbet elinde
Memleket, memleket ağlayan şehir

Sahipsiz sultansın dendi kendine
Zararı ziyanı fendi kendine
Yiğidi efesi kendi kendine
Kendi yarasını bağlayan şehir

Halayın tutulur bozda yaylımda
Çifte minaresi kolye boynumda
Kızılırmak altın kemer koynumda
Bereket, bereket çağlayan şehir

Bilal ım dalınca başlar ağrısı
Sinmiyor içime senden gayrısı
Aynı dili söyler olmaz ayrısı
Birliği dirliği sağlayan şehir

Bilal KARAMAN