içim dışım duman bedenim alev alev is kokuyor nefesim gün tutuştu sivasta ıssızlığın ortasında yandı ozanlar sustu sazlar, döküldü dizeler. Allah Allah nidalarınızda... oysa, bütün dinlerde demez mi öldürmeyeceksin.... size baktıkça tanrınızı görüyorum inanmıyordum, artık inanıyorum... Kin tanrısı sizin tanrınız Nefret tanrısı. ve bir kez daha reddediyorum. Uzatabilir misiniz çocuğunuzun başına ellerinizi. okşayabilirmisiniz titremeden. sevebilirmisiniz, bir insanı korkmadan,utanmadan. sarılabilir misin sevdiğine kokmaz mı teni yanık yanık. aydınlanacak dünya ışıyacak çocuk gözleri gün umuda dönünce tanrınızı yok edince. hasan karasahin 1 Temmuz 2012
Hasan KaraşahinKayıt Tarihi : 2.7.2012 19:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve şehrin şifreleri yanık bir şiirin içli sesinde yankılanır.
ötesi hüzünlü bir pencerenin usulca kapanışındaki umuttur,
eşsizliğe açılır..
direngen yüreğini bir kez daha selamlıyorum şairim..
TÜM YORUMLAR (1)