Sivas Şiiri - Ahmet Başer

SİVAS

Sivas gözlüyorum gözlerim yaşlı
Gözlerim ağlamaklı, kan dolu
Nasıl ağlamasın gözlerim
Kırılmış kanadı kolu turnaların
Kala kalmış uçamıyor kanlı Sivasın ortasında
Nasıl ağlamasın gözlerim?
Ozanlarım yalnız, turnalar savunmasız
Kızıl alevlerle cenk ediyor
Serseri kör kurşunlara hedef oluyor.
Ve Sivas ı dinliyorum,
Çığlık çığlık, ağıt ağıt
Tekbir sesleri arasında
Ölüm kusuyor caniler
Alev saçıyor salyalı ağızları
Yılan gibi sokuyor zehirli dilleri.
Ve Sivas ı konuşuyorum
Her dönemi kan, her dönemi acı dolu gözyaşı
12 Eylüller, 2 Temmuzlar
Pir Sultanlar, Kul himmetler
İsimsiz nice yiğitler
Sivas acılar diyarı
Sivas caniler katiller otağı
Ve yine Sivas özgür insanların pir sultan durağı
Veysel’im, Akarsuyum, Başer im
Pir sultan ile kaynayıp coşarım
Ben özgür doğdum hep özgür yaşarım
Boynumda urgan şaha koşarım.
Sivas bazen utanıp söyleyemediğim
Ve bazen de ölümüne haykırdığım
Kuvay-i milliye ile başlayan
Özgürlüğün, bağımsızlığın
Volkan gibi fışkırdığı
Devrimci insanların dergâhı
Cumhuriyetimin beşiği
Memleketim SİVAS…

02.06.1997
Ahmet Başer