Şivan Ulaş Şiirleri - Şair Şivan Ulaş

Yaralı bir kuş kanadı
Ki sende unuttuğum
Bir kanadı bende kaldı
Adını unuttuğum

Feryadı gök inletti

ARDIŞIK

Sen her gece her sabah
Umut besle, sevda besle
Sen en ummadık anda,
Aşkı umutla, hevesle

Ne bir gram uyku girer gözüme
Ne de görebileceğim bir rüya
Bu huzuru başka sevdim dün gece
Ekmek suya hasret gibiydim güya

İçimde bir deniz hasretidir ki
Gökle yekpare maviden bihaber
Ey! Seherle geceyi aydınlatan kudret
Hasretle sınanmış meczuplardan haber ver.

Ben adını ezberimde tutarken,
Gülüşün İstanbul olurdu bütün mevsimlerle
Bilirsin, seni en çok kışın severdim,
Sarılmak için üşümeyi bahane ettiğimiz gecelerde.

Bir tutam aşk var bende
Leyla’yı Mecnun’u aratmayan
Bir tutam aşk var bende
Leyla’sız Mecnun’u yaratmayan

28 Mart 2014

Sen, sevmeye vakit ayırdığın insanlar birikiyorsun
Ben yazmaya koyuluyorum
Çatı katına çıkıyorsun sonra evinin İstanbul manzaralı kısmına
Sırf kimse görmesin diye seni kaçamak yollarla okumaya başlıyorsun
içten içe çıkmaz sokağa girmeden önceki maceramızı..

Rıdvan Ulaş’a atfen

Gittikçe seyrelirmiş saçlarım
Savur rüzgar toz bulut taneleri
Tepesi kuru toprak dağlarım
Geç bildim çoraktaki madenleri

İki gözüm iki çeşme
Dicle olur, akarım
Sorma halım Suzan Suzi
O akar, ben bakarım

DİYAR-I BEKÎR

Bir şehir ki
Acılar biriktiriyor
Her gecenin sabahına
Acılarla irkiliyor