Siva’nın Ölümü Şiiri - Zahrad

Geciktim,
Gömütlüğe ulaştığımda dönüyorlardı.
- Bitti mi? diye sordum.
- Bitti dediler.
Demek çukura inmişti tabut,
Demek toprakla doldurmuşlardı üstünü.
Gittim yine de..

Orada – toprağın altında –
Ne şevki vardı yaşamanın,
Ne sevinci hayatı sevmenin,
Ne de inancı ışığa bakmanın.
- Orada – toprağın altındaki
O değildi..

Benim gibi meraklı
Bir kara kedi de
- Gözlerini kocaman kocaman açmış -
Taze toprağı kokluyordu,
Anlamak için
Nelerin değiştiğini
Hayattan ölüme doğru...

Çeviri: Ohannes Şaşkal