Sittir Şiiri - Yaşar Yaramış

Sittir

Tapulu mülküm arazim
Hep doğru çeker terazim
Hiç kimseye yok garazım
Dediler def ol git sittir.

En kötü beddua sittir.
Yakıcı kezzap, asittir
Böyle hakkı gasp basittir
Dediler def ol git, sittir.

Dikemezsin vişne, kiraz
Anlayışlı olun biraz
Boşuna etme itiraz
Dediler def ol git, sittir.

Tapu, senet sökmez bize
Kimseye vermeyiz vize
Kimse karışamaz bize
Dediler def ol git, sittir.

Yere çapa vuramazsın
Bir taş dahi kıramazsın
Konak zaten kuramazsın
Dediler def ol git, sittir.

Sittin kralı, ağası
Dedi yerin sit sahası
Sitle yokken alakası
Dediler def ol git, sittir.

Yakında yok lahit, anıt
Kızardı vermedi yanıt
Site gösterin bir kanıt
Dediler def ol git, sittir.

Malımı elimden aldı
İzinsiz haneme daldı
Hak, adalet sözde kaldı
Dediler def ol git, sittir.

Tarihi bir eser varsa
Sit olsun o mülk, o arsa
Ya işte keyfilik varsa
Dediler def ol git, sittir.

Can yakanın canı yanar
Bu bir yaradır hep kanar
Eller bizi ahmak sanar
Dediler def ol git, sittir.

Zulüm etmez hiçbir kurum
Ama sitte vahim durum
Her gün artar hep uçurum.
Dediler def ol git , sittir.

Sanki leş bulmuş kargadır
Gizli bir deprem , dalgadır
Adı konmamış kavgadır
Dediler def ol git ,sittir.

Kuralları çok çok ağır
Fayda vermez bağır çağır
Açtı sırtımızda yağır
Dediler def ol git , sittir.

Dağlı, bağlıyı kovuyor
Bir yuva kayıp oluyor
Yapmayın ayıp oluyor
Dediler def ol git , sittir.

Beni vatanımdan kovma
Yapılan iş baştan savma
Buna derler hepten yağma
Dediler def ol git , sittir.

Yaşar Yaramış
12/12/2018 /Antalya