Tükendi tüm sözcükler, elifim noktalandı
Ne gönlümde ilk çöküş ne de bu son talandı.
Göçmen kuşlar misali bahardı tüm muradım
Takvimlerim karıştı, kara kışa uğradım.
Gündüz gibi telaşlı, gece kadar sessizim
Ruhum çığlar altında, yorgun ve nefessizim.
Dilek tutmak diledim, yıldızlar göğe döndü
Yıkıldı gönül göğüm, binlerce yıldız söndü.
Karanlığa âşık o, istemez kalbim ışık
Varlığınla zulmetme, yokluğuna alışık.
Denizlerim kurudu, çöllerim sel içinde
Tufan vurdu bağımı, güllerim sel içinde.
Gül soldu, durur diken; bülbüle yara kaldı.
Hayaller hayal oldu, başka diyara kaldı.
Kayıt Tarihi : 23.4.2024 10:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!