Ölüm tanrılaşıyor giderek suskun cümle kıyımlarında ve sessizlikte,
Cabası çoğalır anlamın mümtaz bir yok oluş içinde.
İtiraf etmeliyim sancılarım çoğalıyor saatler uzadıkça,
İsyan etmeliyim belki de bu uzamaların en dibinde.
Korkular korkulandan korkmuyor ve gitmiyor hiç bir an,
Zaman fahişesi titrek kollarımda ve ben sevişmeye kırgın.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta