Ne dertli şiirler, ne türküler var
Soyut mutlulukla bir şeyler denir.
Aşık bile içten hüzün mü duyar?
Dizilerden çıkma aşka özenir.
Göçmen kuşlar gibi kurulur yuva
Haciz malı için görülür dava
Kasırgaya misal değişen hava
Her an değişecek ortam beğenir.
Sadakat anlamsız bütün boyutta
Alem dijitalde gizli kayıtta
Ruhlar sönükleşti fasfod hayatta
Doğal kalan sade ömürler yenir.
Serseme döndürdü yeni tür yaşam
Asalet kaybetti giyim ve kuşam.
Göz kamaştırmayan basit ihtişam
Göz önünde durup bozuyor sinir.
Aşktı meşkti derken kayboldu ağıt
Uyuştur ruhunu efkârın dağıt
Zevzek paylaşımla çürüyen öğüt
Durmuşoğlu özün geçmişte sanır.
Kayıt Tarihi : 23.4.2018 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/23/sitemname-11.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!