Yalnızlığımın sokak lambası yanmıyor ela gözlerin yokken
zamansızlık aynasında taranmıyor beyazlanan saçlarım
sensizlik sarkacında uslanmıyor arzularımın suları
gözlerin ve sözlerin olmalıydı işgal altındaki yüreğimde
Umudun titrek tellerinde beni çalmalıydı kaderin
hüznünün kaz dağlarını sarıkız’la devirmeliydin ben ovasında
Beni damlaların dağıtırken ıslanmalıydın yaramın üstüne
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;