Sitemkârım... Şiiri - Tuncay Aytaç

Efsunlu bakışların vuruyor kalbimden
Seni sevmenin gunahi ne sitemkarım
Şu alemde ben ki, küçük bir can
Sevmenin erdemi buyuk heyecan
Ne olur anla beni, hisset sitemkârım

Hüsrana uğramış bu yürek öksüz
Biraz da sevmeyi dene ey sitemkârım
Güzelliğin bir derya, akıyor gönlüme
Zehirli bir okmuydu değen kalbime

Muhtacım inan, muhtacım sevgine
Bir gülümse ne olur, tesellim olsun
Kalp kalbe karşı derler, ah inanayım mı
Bir tatlı tebessümü aşk sanıp
O harika güzelliğine yanayım mı

Güneş rengini saçlarından almış
Bana sev diye bir teselli sunmuş
Her renk güzeldir belki de ama
Senin sarışınlığında gülümsüyor güneş

Bana aşkı anlat demistin ya seher vakti
Dilim lâl idi, sevdan ile olmuştum sefil
Ay ışığı, tan yeri, bu aşka kefildir sevdiğim
Bir dünya ötedeyim şimdi, öteledin ya beni
Ben artık aşka aşık bir deli,
Dolaşıp dururum aşk ülkesinde

Bilmiyorum ki kimdin, belki de serap
Içtiğim aşk kadehinden bir yudum şarap
Bu nasıl yanmaktır, ey yarab
Bu aşkın harından gönlüm küle döndü
Sevgisiz çöllerdeyim, bir yudum aşk sevdiğim

Ay dolanır gecede, sen hayalimde
Geceler sitemkâr, hep sen dilimde
Ismini yazarım, gecedir kalemim
Sensizlik ateş karası, yaktı sevdiğim

Çok zaman oldu yokluğun acı
Sol yanda bitmedi, bitmeyecek bu sancı
Aşka dair bir melodi, çal be kemancı
Aşk ile meftun, bu zavallı gecenin deminde

Aşk sözde değil, yaşayan bilir
Aşığın gönlünde bulunmaz kibir
Dünyada aşk, adeta sihir
Her gönülde aşkı arama be sevdam
Harcarlar gönlünü, kuruş kuruş
Benimki aşktan öte bir yakarış