Geceler boyu alın terimle yoğrulan,
Ekmek teknesi bildiğin bu can.
Sen ellerin açmış, hep istemeyi bildin,
Benim yorgunluğuma gözlerini sildin.
Gülüşlerin vardı, bahar sabahı gibi,
Ama sadece kesem doluyken tecelli etti.
Oysa kalbim bir çift sıcak söz beklerdi,
Senin umursamazlığınla hep ezildi.
Doğduğum o gün, bir dönüm noktasıydı,
Benim için anlamı büyüktü, derindi.
Sen takvimden bir yaprak gibi kopardın,
Benim varlığımı bile unuttun, aldırmadın.
Sevgiye muhtaç bir fidan gibi soldum,
Senin ilgisizliğinle kurudum, kavruldum.
Bir çift tatlı söz, bir sıcak bakış isterdim,
Sen bana buzdan bir duvar ördün, sevmedin.
Şimdi içimde bir buruk sızı var,
Yüreğimde birikmiş binlerce ah var.
Sana verdiğim emek, harcadığım yıllar,
Karşılığında gördüğüm sadece boşluklar.
Özgür Mutlu
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 22:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!