Sitemimdir ! ( bir Ankara hikayesi)

Yıllar ki beni sana unutturmuş olsa da,
O yıllara değil de unutana sitemim:
Değmez miydim anmaya birgün,bir saat,bir an!
Ne büyük mutluluktu tanıştığım ilk demim!

Farkımız ne yabancı, iki uzak kişiden!
Ne farkı var şimdi o sözlerin bir yalandan!
Dile bile gelmez mi gönülsüz bir selamın!
Tek bu şiir mi düştü tarihe son kalandan!

Yarım kaldı; kalacak; daha ne yaşanacak!
Ne mazinin gölgesi ne yarının ışığı,
Artık vurur gönlümün penceresinden bir bir.
Vefalı şarkılarda buldum arkadaşlığı.

İnanıp inanmaman yalnız sana kalmış hal!
Yaşadın mı bilemem yalnız kalmak ne demek:
Bir fırtına koparken tam ortasında gönlün,
Kıyısına vurdukça sükut edip beklemek.

Tutunduğum umudun sensin yaprak dökümü!
Döküldükçe ezilip yok olurken yapraklar,
Vücudunda her zerre buz kesilmiş titrerken,
Mahşeri yalnızlığı görüp inanacaklar! ! !